ਕਈ ਸੁਪਨੇ ਦੇਖੇ ਸੀ ਇਹਨਾਂ ਅੱਖੀਆਂ ਨੇ,
ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਕਰ ਸਭ ਟੁੱਟ ਗਏ,
ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਸਮਝਿਆ ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ,
ਓਹੀ ਆਪਣਿਆਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟ ਗਏ,
ਸਾਡੀ ਜਿੰਦ ਸੀ ਫੁੱਲ ਗੁਲਾਬ ਜਿਹੀ,
ਓਹ ਕੰਢਿਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਤਿੱਖੇ ਸੀ,
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ ਵੀ ਕੀ ਦੇਣਾ,
ਜਦ ਕਿਸਮਤ ਵਿੱਚ ਦੁੱਖ ਲਿਖੇ ਸੀ,
ਹਰ ਇੱਕ ਪਲ ਜਿੰਦਗੀ ਹੁਣ ਤਾਂ,
ਮੌਤ ਦੇ ਖੂਹ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਦੀ ਜਾਂਦੀ ਆ,
ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਉਮੀਦ ਸੀ,
ਬਚੀ ਹੋਈ ਹੱਥ ਦੀ ਲਕੀਰ ਤੋਂ,
ਥੋੜੀ ਥੋੜੀ ਕਰ ਓਹ ਵੀ ਹੁਣ,
ਮਿਟਦੀ ਜਾਂਦੀ ਆ....
No comments:
Post a Comment
Thanks For Comments